Monique des Bouvrie will throw her own party, thank you very much

The sun carefully peeks through the clouds when I get off the bus in the Dutch town of Naarden on a chilly November morning. I briskly cross the street, enter Het Arsenaal  and report myself to the receptionist. “I’m here to interview Monique des Bouvrie. And then Jan.” I know I shouldn’t be, but I’m actually kind of nervous. Let me check one last time if I have my notebook with all the questions I thought up for Monique. Okay, got it!

Luckily I have some time left to do a quick tour through the huge showroom. The furniture is surprisingly hip, the walls are painted in bright colors and hey…isn’t that picture on the wall from The Ruins of Detroit? This is clearly the work of Monique, who over the last few years has proved herself to be one of the most innovative luxury interior designers in the Netherlands.

De originele Nederlandse tekst van dit interview vind je onderaan deze blogpost – veel leesplezier!

Monique des Bouvrie will throw her own party, thank you very much

So Monique, what’s your secret?

I just follow my feelings. Look, of course I listen very carefully to everything clients tell me about their taste. Prior to our first appointment I ask people to collect pictures of the things they like. That gives me a good impression of what they want. After that, I make a first version of a plan. A talking plan, I call it. After that we make alterations and sit down to go through swatches and color charts. I can’t just open a drawer and say, “Look, this is what’s it going to be!” I alsodeal  with husbands and wives with totally different styles. When that happens, it’s my job to throw everything together and add a little bit of myself to the mix. In that respect my work can be a lot like cooking. In any case, I’m not finished until I think to myself, “Now it all feels right!”

Did you ever meet with potential clients who made you think, “Oh my god, now what do I do?”

Luckily, that only ever happened to me once. They were Russians who didn’t speak a word of English, which was pretty difficult to deal with. At one point I thought, this is not going to work. Communication with my clients is the fun part of the job. It’s so important that we click.

People choose you for a reason, right?

My clients know I’m very passionate about my profession. I work seven days a week and do so with a lot of fun. It would be such a punishment if I couldn’t do my job. I love becoming friends with my clients. For instance, at this moment I’ve almost finished a project for a house in Wassenaar that belongs to a woman who has an extraordinary sense of color. Together, we decided to work with different hues of blue. Everything is custom-designed, even the patterns on the carpeting. I’ve also installed this insanely beautiful seven meter long statutario marble kitchen top. I did something similar recently in an apartment on the top floor of the Markthal in Rotterdam – there, the kitchen extends into the living room for almost twelve meters. I love that!

But doesn’t a concept like that go beyond function? I mean, who needs a twelve meter kitchen top?

Well, perhaps you need a lot of storage space. A kitchen must be one with your total living environment. We don’t think in separate spaces. What counts in the end is that you tell one single visual story. In the Markthal apartment for instance, the living room floor continues on the terrace. When you stand there, you really have the feeling you’re in New York City. And of course looking from Markthal you have a great view on The Red Apple, the skyscraper of that Jan was one of the designers of.

Did you know that’s one of my favorite buildings in Rotterdam?

Jan has been doing a lot of architecture these past few years. You have to keep growing. He thinks from the inside to the outside. And then back again. There aren’t a lot of architects who do that.

We live in a very traditional early twentieth century house that is really modern on the inside. I’m very much into mixing things up. We also have an open-plan home. I mean, who needs a hallway? Because you were taught you need one? Those old-fashioned ideas are all in your mind. Anything can be special, I think. We even make toilets special. A toilet doesn’t have to be hidden, I think that’s nonsense. There’s only space where Jan and I need some true intimacy and that’s in our bedroom. Which is exactly why we sleep in a modern version of a cupboard bed.

Where does your sense of styling come from?

I’ve always had a creative mind. As a child I was always messing around, I was a member of craft clubs and everything. I also loved experimenting with my own room. I wanted purple walls one day and then yellow ones the next. I learned a lot from Jan when I met him. And I still do. Our approach is very different. And that’s exactly why we’ve found each other. We complete each other and that works very well. I find Jan’s opinion very important. Except he loves an empty table and I put on too much junk in his eyes.

I also love art and travel. Jan and I are going to Art Basel in Miami. And I insist on staying at the 1 Hotel in South Beach. Or Ian Schrager’s Edition. Those are the hip hotels of the moment. In my job, I think it’s essential to keep up with what’s hot around the world. I love that!

I went to a pop art exhibition at the  Tate Modern in London a while ago. I enter the museum and see these huge scaffolds right at the entrance. And I think to myself, “Are they refurbishing or something?” Turns out it’s an installation by Abraham Cruzvillegas with these big wooden crates filled with soil. The question of course was whether or not something would grow in the museum. A mushroom or whatever. I love the power of nature. Taking photographs was not allowed, but I did so anyway when nobody looked.

Oh, do you do that as well? I’ve never let a guard stop me!

Sure! I didn’t see anyone and so I figured, let’s roll! Talking about museums, I designed an retrospective with Jan’s work at the Kunsthal a couple of years ago. I painted the walls in hot pink, black and white stripes or giant polka dots. And then I combined them with the minimalistic furniture Jan is known for and also a couple of huge paintings. I love that look.

All those oversized patterns make me think of your design Salon Residence!

Yes, wasn’t it fantastic? That pattern on the wall was made up of a square and a circle. The square is Jan. And that circle represents me. It’s a very simple idea, but I guess the simplicity is what makes it work.

What if you lose everything you have today? And you have to start from scratch with a very limited budget? How would you go about it?

I’d buy a couple of good second-hand pieces online on Marktplaats. A good interior doesn’t have to be expensive. What I do find important however, is good lighting. Someone gave me a lift at night a while ago and when I looked outside the car window I thought to myself that so many people have terrible lighting in their homes. Those bright ceiling lights, you know what I mean. Light has to flow through your living room like a wave. But a lot of people don’t pay any attention to lighting whatsoever. And then I think, “People, will you just listen to your feelings already? Do you really feel at home like this?”

Does anything ever go horribly wrong with you? Do you ever make mistakes that make you think, “Gosh I really should have done that differently?”

No, not really. I’ve learned so much. And we always try out new stuff here in our studio. It looks like a laboratory here sometimes!

What is the most important lesson you’ve learned this year?

Oh, nothing remarkable. I learn a little every day. If there’s one thing that’s been occupying me it’s that kitchens don’t have to look like kitchens anymore. Rather, they should be one with the rest of the space. And I love hotels. Our home looks a bit like a hotel. I haven’t changed too much at home recently. Sometimes I think to myself, now why don’t I paint this wall in another color? And then Jan screams, “Nooooooo!” I always advice people to paint their walls in exciting colors. If you don’t like the result, all you have to do is paint it over.

I painted out my walls and ceilings in dark blue last year. And the result is pretty intense!

Are your ceilings high or low?

Standard height, I guess. I did invest in good lighting though. And I got white carpeting!

Oh, so you’ve turned things around? Normally you should keep the ceiling light. In Blushing, which is Gordon’s coffeeshop, I used these metal ceiling plates however. We designed the place together. Even after a year and a half it’s still very busy there.

What’s it like to be a celebrity?

I don’t think about that at all. And of course I’m not as famous as Gordon. Okay, sometimes people recognize me in the street.

Do you enjoy that?

Well, it doesn’t bother me.

Does it influence your work?

No, not for one iota. I have been using social media such as Instagram more often, however. It’s not part of my system yet though. Fashion stylist Fred van Leer, who’s a good friend of mine, is on Instagram every day.

Posting stuff on social media can be pretty useful, right? Not that you’d need it!

Well, it is nice to show the world a bit more about myself. I have someone who helps me out with that nowadays. She’s very good at it and keeps on chasing me. “Take more pictures!”, she often yells at me. But with everything I do, I often don’t have enough time. I’ve started out a couple of times sketching bathrobes because I think people look hideous in them. Bathrobes can look like shapeless bags with awful colors. And they don’t have to! Last year, I also talked with someone about designing my own fabric collection – a project that I started with a lot of Sturm und Drang. I tear out tons of images from magazines and then leave everything in folders for way too long. Most of the time I hop from place to place. If someone asks me, “Hey do you want to go to New York with me”? – I already have a fully-packed suitcase at the front door, so to speak. I couldn’t stand a boring life. I always say that in life, you have to throw your own party.

How is your bedding line going by the way?

Very well, as a matter of fact. It’s all mix and match with different pillow sizes. Of course everyone sticks to 60 x 70 cm but why should I? And what about those boring standard duvet cover packs with the two matching pillow cases? I mean, really! White is the main color I use, with accents in sand, silver and dark grey. The other day someone suggested that I do a mocha colored mattress cover. And I replied, “Could you stop right now?” Bedding has to glide. And the last thing I want is colored mattress covers. I want white. Fresh. A towel has to be fresh and white. Cleanliness. Pureness. That’s what I stand for.

Would you consider designing something for IKEA?

Why not? I mean, Piet Hein Eek is doing it. And isn’t that great? As for me, I’d do something a little out of the ordinary. It would have to be special.

What makes a good interior stylist?

I think that if you don’t have it in you, it’s very hard to learn. You can get the hang of the basics, but in the end a sense of aesthetics is essential. And you have to be able to look really well. Jan has taught me to look, even though I already had a feeling for it. Everything has to do with feeling.

I work as a teacher at the Artemis Stylingacademie, a school where everything revolves around learning how to look. And the one thing I enjoy most is showing my students things from the past. None of the students in my class knew who Grace Jones was, for instance.

Jan an I have taught our children to look further than their noses. My son had a girlfriend a while ago who had never heard of Brigitte Bardot. Do you even comprehend that? And talking about Grace Jones, I once threw Jan a birthday party with a Studio54 theme. At the party’s climax I rolled in this enormous fake horse with a boy riding it. The boy handed Jan a mirror and said, “You’re still looking beautiful!” Even the bartenders wore these vintage soccer shorts with tube socks. I’d researched everything to the tiniest of details, I could have graduated on Studio54 if I had wanted to. I’m like that with work as well. Jan is all about grand gestures. But to me, all the little things matter as well. If I drape a few pieces of mango on a place for breakfast, I’m a happy person. You can make everything more fun.

So, what piece of advice can you give as an experienced interior designer to people who are just starting out in the business?

Make sure you do things differently. Not everyone has to like what you do. If you have enough passion, then you’ll make it.

MONIQUE DES BOUVRIE HANGT HAAR EIGEN SLINGERS WEL OP

Het zonnetje breekt door wanneer ik op een najaarsochtend uit de bus stap voor de ingang van Het Arsenaal in Naarden. Kordaat stap ik naar binnen en meld me bij de receptie. “Ik kom voor een interview met Monique des Bouvrie. En daarna met Jan.” En eigenlijk vind ik het best wel spannend. Even checken of ik mijn notitieboekje nog heb met alle vragen die ik bedacht heb voor Monique des Bouvrie. Ja, hebbes!

Gelukkig heb nog wat tijd over voor een snel rondje door de enorme showroom. Ik zie opvallend hippe meubels, felle muurkleuren en hé, is die foto aan de wand niet van The Ruins of Detroit? Wat een bizar contrast! Dit is duidelijk de invloed van Monique, die zich de laatste jaren steeds duidelijker profileert als één van de meest vernieuwende luxe interieurontwerpsters van Nederland.

Monique, hoe doe je dat nou toch?

Ik ga heel gewoon op mijn gevoel af. Kijk, natuurlijk luister ik goed naar wat mensen mij vertellen over hun smaak. Ik vraag mensen van tevoren om dingen te verzamelen die ze leuk vinden. Dan krijg ik een goed beeld van wat ze willen. Ik maak daarna een eerste plan. Een praatplan, zeg maar. Daarna maken we samen aanpassingen en gaan we met stalen en kleurkaarten zitten. Je kunt nooit het laatje open trekken en zeggen: kijk, dit gaat het worden. Bovendien heb je vaak te maken met bijvoorbeeld een man en een vrouw die allebei weer heel andere dingen mooi vinden. Mijn taak is het dan om alles bij elkaar te gooien en er dan ook nog wat van mezelf bij te doen. In dat opzicht is het dus net als koken. Hoe dan ook, ik ben pas klaar als ik denk: en nu voelt het helemaal goed!

Heb je ook weleens gesprekken gevoerd waar bij je dacht: “Oh mijn god, wat moet ik hier nu mee?”

Dat is me gelukkig maar één keer overkomen. Het waren Russen die geen woord Engels spraken. Ik vond dat zo lastig. Op een gegeven moment dacht ik: dit gaat hem niet worden. Juist dat contact met klanten is voor mij een groot deel van de lol. Het is zo belangrijk dat het klikt.

Mensen komen niet zomaar naar jou toe!

Mijn klanten weten dat ik gepassioneerd bezig ben met mijn vak. Ik werk zeven dagen per week met ontzettend veel plezier. Het zou echt een straf zijn als ik mijn werk niet zou mogen doen. Ik vind het zo leuk om bevriend te raken met mijn klanten. Op dit moment ben ik bijvoorbeeld bijna klaar met een huis in Wassenaar. De vrouw van het stel heeft ontzettend veel gevoel voor kleur en dus hebben we gewerkt met verschillende tinten blauw. Alles is speciaal gemaakt voor het huis. Zo heb ik de dessins op de tapijten speciaal laten printen. En de keuken gaf ik een waanzinnig statutario-blad van een meter of zeven. Iets soortgelijks heb ik onlangs gedaan in een appartement op de bovenste verdieping van de Markthal in Rotterdam. Daar gaat het eiland zelfs bijna twaalf meter de ruimte in. Ik vind dat zo kicken!

Maar gaat zoiets niet een beetje de functie voorbij? Wie heeft er nu twaalf meter keukenblad nodig?

Nou ja, misschien heb je wel veel kastruimte nodig! Een keuken moet één zijn met je totale leefomgeving. Wij denken niet in aparte ruimtes. Waar het om gaat is dat het één verhaal is. Zo laten we in dat appartement in de Markthal de vloer doorlopen op het terras. Als je daar staat, heb echt het gevoel dat je in New York bent. En natuurlijk heb je vanuit de Markthal uitzicht op The Red Apple, het gebouw waarvan Jan één van de ontwerpers is.

Wist je dat ik dat één van de mooiste gebouwen van Rotterdam vind?

Jan doet de laatste jaren veel meer met architectuur. Je moet doorgroeien. Hij denkt van binnen naar buiten. En van buiten naar binnen. Er zijn niet veel architecten die dat zo doen.

Zelf hebben we een heel klassiek huis uit het begin van de vorige eeuw dat van binnen juist weer heel modern is. Die mix vind ik te gek. Bij ons thuis is het daarnaast allemaal open. Ik bedoel, waarom moet je een halletje hebben? Omdat je dat zo geleerd hebt? Dat soort achterhaalde ideeën zit tussen je oren. Alles mag bijzonder zijn, vind ik. Wij maken de laatste tijd zelfs bijzondere wc’s. Een wc hoeft niet verstopt te zijn, ik vind dat nonsens. De enige ruimte waar we echt behoefte hebben aan intimiteit, is in onze slaapkamer. Daar hebben we een soort moderne bedstee gemaakt.

Waar komt je gevoel voor styling vandaan?

Ik ben altijd met creativiteit bezig geweest. Als kind was ik altijd druk aan het fröbelen, zat ik bij knutselclubjes en zo. Ook in mijn kamer was ik constant dingetjes aan het proberen. De ene keer moesten de muren paars en dan ineens weer geel. Toen ik Jan net kende heb ik veel van hem geleerd, en nog steeds. Onze benadering is heel verschillend. En dat is ook precies waarom wij elkaar hebben gevonden: we vullen elkaar aan en dat werkt heel goed. Ik vind de mening van Jan heel belangrijk. Alleen houdt hij van een lege tafel en leg ik er naar zijn mening snel teveel rotzooi op.

Daarnaast ben ik gek op kunst en op reizen. Zo gaan Jan en ik graag naar Art Basel in Miami. Ik wil dan juist naar het 1 Hotel in South Beach. Of naar het Edition van Ian Schrager. Dat zijn op dit moment de hippe hotels. Voor mijn vak vind ik het belangrijk om bij te houden wat ‘hot’ is in de hele wereld. Ik vind dat heerlijk!

Laatst ben ik voor een pop-art tentoonstelling in het Tate Modern in Londen geweest. Kwam ik binnen, stond er gelijk bij de ingang een gigantische stellage. Eerst dacht ik, zijn ze aan het verbouwen of zo? Maar het bleek een installatie van Abraham Cruzvillegas te zijn met grote houten bakken met aarde. De vraag was natuurlijk of er in het museum wat uit zou groeien, een paddenstoel of whatever. Die kracht van de natuur spreekt me erg aan. Ik mocht niet fotograferen, maar ik heb het toch stiekem gedaan.

Oh, doe jij dat ook altijd? Ik laat me nooit tegenhouden door zo’n suppoost!

Ja, ik zag niemand dus ik dacht: hollakidee! Over musea gesproken, ik heb een paar jaar geleden zelf in de Kunsthal een overzichtstentoonstelling van Jan vormgegeven. Ik liet dan bijvoorbeeld een zes meter hoge wand in felroze verven, of met zwartwitte strepen of grote stippen. Die combineerde ik dan met de rustige meubels van Jan en een paar huge schilderijen. Daar houd ik echt enorm van.

Al die oversized patronen doen me denken aan je ontwerp voor Salon Residence!

Ja, prachtig he? Dat patroon op de wanden daar bestond uit een vierkant en een cirkel. Dat vierkant is Jan. En ik ben het rondje. Een heel simpel idee, maar daarom ook juist weer heel mooi.

Stel je voor dat je vandaag alles kwijtraakt wat je hebt. En dat je morgen helemaal opnieuw moet beginnen met een heel beperkt budget. Hoe zou je dat aanpakken?

Dan zou ik een paar goede dingen op Marktplaats kopen. Een goed interieur hoeft helemaal niet duur te zijn. Wat ik wel belangrijk vind, is goede verlichting. Ik zat laatst ’s avonds naast iemand in de auto en toen dacht ik: ooh, wat hebben veel mensen slecht licht in huis. Van die felle lichtpunten op het plafond. Licht moet juist als een soort wave door je woonkamer gaan. Maar veel mensen staan daar niet bij stil. En dan denk ik: mensen, luister nou eens naar je gevoel! Vind je dit nou écht prettig zo?

Gaat er bij jou eigenlijk weleens wat mis? Dat je denkt: goh, dat had ik nou anders moeten doen?

Nee, niet echt. Ik heb inmiddels zo veel geleerd. En vaak proberen we dingen eerst hier uit. Het lijkt hier af en toe wel een laboratorium!

Wat is het belangrijkste dat je dit jaar hebt geleerd?

Oh, niks opvallends. Ik leer elke dag een klein beetje. Wat me wel steeds meer bezig houdt is dat de keuken er niet meer uit hoeft te zien als een keuken, maar juist één is met de rest van de ruimte. En ik ben gek op hotels. Ons huis ziet er een beetje uit als een hotel, daar verander ik de laatste tijd niet zoveel aan. Soms denk ik: zal ik die muur een andere kleur geven? En dan roept Jan: Neeeeeee! Ik raad mensen ook altijd aan om spannende kleuren voor de wanden te gebruiken. Bevalt het niet, dan heb je het zo weer overgeschilderd.

Ik heb trouwens dit jaar voor het eerst mijn plafonds donkerblauw geverfd. Dat is heftig!

Maar zijn ze hoog of laag?

Standaardhoogte. Ik heb goede verlichting genomen. En witte vloerbedekking!

Oh, dus je hebt het omgedraaid? Normaal zou je het plafond licht moeten houden. In Blushing, de koffiezaak van Gordon, heb ik wel gebruik gemaakt van stalen plafondpanelen. We hebben de zaak samen ontworpen. Zelfs na anderhalf jaar loopt het nog steeds als een trein.

Hoe is het eigenlijk om een bekende Nederlander te zijn?

Daar sta ik nou helemaal niet bij stil. En ik ben natuurlijk niet zo’n BN’er als Gordon. Ja, soms herkennen mensen op straat me.

Vind je dat leuk?

Nou ja, ik vind het niet vervelend.

Beïnvloedt het je werk?

Nee, voor geen meter. Ik doe de laatste tijd wel meer met social media als Instagram. Ook al zit dat nog niet helemaal in mijn systeem. Stylist Fred van Leer is een goede vriend van me. Die zit elke dag op Instagram.

Dingetjes posten op social media kan je wel helpen, toch? Maar ik weet niet of jij dat nog nodig hebt!

Nou ja, het is wel leuk om wat meer dingen van mezelf te laten zien. Ik heb sinds kort iemand die me daarmee helpt. Zij is daar heel goed in en zit enorm achter mijn kont aan. Foto’s maken, roept ze dan. Maar goed, met alles wat ik doe kom ik vaak tijd tekort. Ik heb ook al een paar keer badjassen zitten schetsen omdat ik vind dat mensen daar zo lelijk in uit kunnen zien. Dat kan veel mooier! Nu zijn het vaak hobbezakken met foute kleuren. En ik heb een jaar geleden ook al met iemand gesproken over een eigen stoffencollectie. Ik ben daar dan met veel Sturm und Drang mee bezig. Dan scheur ik van alles uit en laat ik het vervolgens weer véél te lang in mappen liggen. Ik ben soms van: hup, dan weer daar naartoe en dan weer daar naartoe. Als iemand vraagt of ik morgen mee wil naar New York dan staat mijn koffer bij wijze van spreken al ingepakt bij de deur. Tegen een saai leven zou ik niet kunnen. Ik zeg altijd: je moet je eigen slingers ophangen.

Hoe gaat het met je beddengoedlijn?

Heel goed! Het is allemaal mix & match met verschillende kussenmaten. Natuurlijk doet iedereen standaard 60 x 70 maar waarom moet ik dat? En dan die standaardpakketjes met een overtrek en twee slopen. Sodemieter op! De hoofdtoon bij mij is wit, met accenten in zand, zilver en antraciet. Laatst stelde iemand een jerseylaken in mokka voor. Dat zou zo mooi strak blijven zitten. En toen zei ik: wil je héél snel ophouden? Beddengoed moet glijden. En ik wil geen gekleurde onderlakens. Ik wil wit. Fris. Een handdoek moet ook fris wit zijn. Schoonheid. Reinheid. Daar sta ik voor.

Zou je iets willen doen voor IKEA?

Waarom niet? Ik bedoel, Piet Hein Eek doet het nu ook. Dat is toch geweldig? Ik zou iets doen wat nét even anders is. Het zou iets bijzonders moeten uitstralen.

Wat maakt een goede interieurstylist?

Ik denk dat als je het niet in je hebt, het heel moeilijk is om te leren. Je kunt de basisdingen onder de knie krijgen, maar uiteindelijk moet je gevoel voor esthetiek hebben. En je moet onwijs goed kunnen kijken. Jan heeft mij ook leren kijken, ook al had ik wel het gevoel al. Alles heeft met gevoel te maken.

Ik geef zelf les aan de Artemis Stylingacademie. Daar draait het ook om leren kijken. Ik vind het ook zo leuk om jonge mensen met dingen van vroeger kennis te laten maken. Laatst wist niemand bij mij in de klas wie Grace Jones was.

Wij hebben onze kinderen geleerd om verder te kijken. Mijn zoon had laatst een vriendinnetje die nog nooit van Brigitte Bardot had gehoord. Begrijp je dat? En over Grace Jones gesproken…ik heb ooit een verjaardagsfeest voor Jan georganiseerd met als thema Studio54. Op het hoogtepunt liet ik een enorm kunstpaard naar binnen rollen met een jongetje daarop. En die overhandigde Jan dan een spiegeltje terwijl hij zei: You’re still looking beautiful! Ook de barjongens droegen van die korte vintage voetbalbroekjes met hoge sokken. Alles had ik van tevoren tot in de kleinste details onderzocht, ik had er zo op kunnen afstuderen. Dat heb ik ook met mijn vak. Jan is van de grote lijnen. Maar bij mij zijn ook de kleine dingetjes belangrijk. Als ik bij het ontbijt een paar stukjes mango mooi op een bord drapeer, dan voel ik me een gelukkig mens. Alles kun je leuker maken.

Dat is ook wel een mooie les voor winkeliers! Wat vind jij tegenwoordig nog de toegevoegde waarde van een retailer?

Voor retailers is het belangrijk om te customizen. Dat doe ik ook, met fauteuils met andere stoffen, pootjes of knopen. Je moet bijzondere dingen blijven verkopen, want er is genoeg. Als je bijzondere items hebt, dan komen de mensen wel. Houd je hoofd boven het maaiveld, verzand niet in de massa!

Welke tip heb jij als ervaren interieurontwerper nog voor mensen die net starten in het vak?

Zorg dat je het altijd anders doet dan anderen. Niet iedereen hoeft het mooi te vinden wat je doet. Als je passie hebt, dan kom je er wel!

Deel je mening over dit artikel in een reactie onder dit artikel. We zijn erg benieuwd wat je ervan vindt!